علی یونسی، دانشجوی نخبه و برنده مدال طلای المپیاد جهانی نجوم، از زمان بازداشت در سال ۱۳۹۹ تاکنون در شرایطی دشوار دوران محکومیت خود را سپری کرده است. پس از بمباران زندان اوین و انتقال او به زندان فشافوی، گزارش‌ها حاکی از آن بود که وی به یک «خانه امن» وابسته به نهادهای امنیتی در شهرستان قم منتقل شده بود.
بازداشت در خانه امن و بدون داشتن حق تماس و ملاقات
به گفته منابع مطلع، این خانه امن عملاً محل بازداشت انفرادی طولانی‌مدت بوده؛ بدون امکان تماس آزاد با خانواده، بدون دسترسی مستمر به وکیل، و تحت کنترل کامل در رفت‌وآمد و مکاتبات. این تغییر محل نگهداری هرگز به‌طور رسمی به خانواده یا وکلای علی یونسی اعلام نشده و آنان از جزئیات شرایط او بی‌اطلاع مانده‌اند.
کارشناسان حقوق بشر این اقدام را نقض آشکار اصول شفافیت قضایی و اصل منع بازداشت‌های مخفیانه دانسته‌اند. به باور آنان، چنین شرایطی خطر شکنجه، فشار روانی و محرومیت مضاعف از حقوق انسانی را برای زندانی به همراه دارد.
پرونده علی یونسی از ابتدا با ابهامات و فشارهای امنیتی همراه بوده است. او به اتهام‌هایی مبهم و سیاسی، در روندی که به گفته خانواده‌اش فاقد استانداردهای دادرسی عادلانه بوده، به ۱۶ سال زندان محکوم شد. طی این سال‌ها، گزارش‌های متعددی درباره محرومیت او از درمان مناسب، اعمال محدودیت‌های شدید ارتباطی و نگهداری طولانی‌مدت در سلول انفرادی منتشر شده است.
محکومیت سنگین جدید علی یونسی و امیرحسین مرادی
به تازگی علی یونسی و امیرحسین مرادی به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۱۵ ماه حبس دیگر محکوم شده‌اند. علاوه بر این، علی یونسی با اتهام تازه «تأیید و تقویت اسرائیل» نیز روبه‌رو شده و به پنج سال حبس در کرمان محکوم شده است. این حکم شامل محدودیت‌های شدید ارتباطی نیز می‌شود؛ از جمله محرومیت کامل از استفاده از فضای مجازی و تماس تلفنی با خارج از زندان، مگر در شرایط ضروری و آن هم با نظارت مستقیم مدیر زندان.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر