مقامات قضایی و امنیتی، تاکنون از ارائه پاسخ شفاف به خانواده‌های این زندانیان خودداری کرده‌اند. همچنین درخواست‌های مکرر برای ملاقات حضوری یا حتی تماس تلفنی نیز بی‌پاسخ مانده است.
خواهر زندانی سیاسی اکبر دانشورکار، زندانی محکوم به اعدام، در یک پیام تصویری خواستار اطلاع‌رسانی از برادر خود شده است. وی در این پیام تصویری می‌گوید:
«سلام خدمت هموطنان عزیزم
من خواهر زندانی سیاسی اکبر دانشور کار هستم.
از ۱۵ مردادماه ما از شاهرخ هیچ اطلاعی نداریم. و بقیه خانواده ها هم به همچنین وهیچ اطلاعی از شاهرخ نداریم.
پدرمن بشدت بیمار است، مادر از وقتی که موضوع مفقود شدن پسرش را شنیده دچارحمله قلبی شده، حتی این امکان وجود ندارد که مادرم حتی صدای برادرم باشد. فکرمیکنم این خیلی بی عدالتیه بخاطرگناهی که بچه های ما مرتکب نشده اند، که حکم به این شدت وحدت بخواهند راجع به آنها انجام بشود.
من از همه خواهش میکنم صدای ما خانواده ها باشند،تا چندسال پیش من به هیچ وجه فکر نمی کردم که این روزهای سخت را بخواهم بگذرانم. هیچوقت توی ذهنم نمی آمد که بیایم عکس برادرم را و دیگر برادرانم را توی دست بگیرم واز مردم بخواهم که صدای ما باشند.
جوامع بین المللی صدای ما باشند، برادر من وبقیه هم پرونده ایها وتا آنجا که میدانم، کسانی را که دیده ام،آدم های بینهایت با سواد، بینهایت بزرگ هستند که دغدغه شان فقط میهن است،دغدغه شان فقط زندگی است.دغدغه شان این است که مردم آسایش داشته باشند.
من از همه خواهش میکنم،از جوامع بین المللی، هموطنان عزیزم، صدای ما خانواده های باشند که واقعان مورد ظلم واقع شده ایم.ما خانواده ها زندانیانمان دارند درزندان با مشکلات دست وپنجه نرم می کنند، وما خانواده ها بنوعی دیگر داریم شکنجه میشویم.
صدای ما باشید…
ازهمه خواهش میکنم،صدای ما باشید!
امروز نوبت من شده شایدفردا نوبت شما باشد.
مرسی … حق یارتان باشد … خدا نگهدار.»
هشدار جدی درباره خطر اجرای ناگهانی حکم اعدام
در حال حاضر شش زندانی سیاسی محکوم به اعدام ابوالحسن منتظر، وحید بنی‌عامریان، پویا قبادی، اکبر دانشور، بابک علیپور و محمد تقوی در قزلحصار زندانی هستند
با توجه به صدور حکم قطعی اعدام برای اکبر دانشورکار و پنج زندانی سیاسی، نهادهای حقوق بشری نسبت به احتمال اجرای مخفیانه و بدون اطلاع قبلی این احکام هشدار داده‌اند. در ماه‌های اخیر، موارد متعددی از اعدام‌های بی‌اطلاع خانواده‌ها و وکلای مدافع در ایران گزارش شده که نگرانی‌ها را به‌شدت افزایش داده است.
یک فعال حقوق بشر در گفت‌وگو با خبرنگار ما تأکید کرد:
«بی‌خبری از محل نگهداری زندانیان محکوم به اعدام، ابزاری برای اعمال فشار روانی بر آنان و خانواده‌هایشان است؛ این وضعیت می‌تواند زمینه‌ساز اجرای شتاب‌زده حکم یا بازجویی‌های مجدد باشد.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر