به گزارش کانون حقوق بشر ایران، روز پنجشنبه ۱۶ آذر ماه ۱۴۰۲، دو زندانی سیاسی نخبه و دانشجوی دربند، علی یونسی و امیرحسین مرادی، به مناسبت روز دانشجو، از زندان اوین، پیامی با عنوان جنگ واقعی ما فرستادند.
این پیام به هراس حکومت از قیام مردم پرداخته و نوید می دهد که « این بار نیز گریزی از قیام آتی نیست، قیامی که به زودی فرا می‌رسد».
این دو دانشجوی نخبه سپس به پایان دادن تردیدها پرداخته و می نویسند: «دانشجویان سال گذشته نشان دادند که بخش مهمی از قیام و تحولات پس از آن هستند. امروز نیز به عنوان یک قشر جوان و آگاه می‌توانند پایان بخش تردیدها باشند. تردیدهایی مثل «اینا برن کی بیاد» که بی پایه و بنیاد است. زیرا اصلا بنا نیست که «کسی» بیاید و بناست که حکومت دیکتاتوری در هر شکل آن چه شاه چه شیخ یک‌بار برای همیشه پایان یابد و یک جمهوری واقعی و جمهوری دموکراتیک جایگزین آن شود».
آنها سپس نتیجه می گیرند این جنگ واقعی ماست و می نویسند: «دانشجویان نشان دادند که در این جنگ که جنگ واقعی ماست تسلیم نمی‌شوند. جنگی که قربانیانش آرمیتا و مهسا و همه کسانی که اعدام شدند و یا هدف گلوله قرار گرفتند، هستند. جنگی که ۴۵سال است علیه مردم ایران در جریان است و به دست همه ما تا رسیدن به آزادی پایان می‌یابد».
«جنگ واقعی ما
۱۶ آذر ۱۴۰۲ در شرایطی فرا می‌رسد که جمهوری اسلامی از هراس قیامی دیگر قیامی که میتواند تا رسیدن به آزادی ادامه پیدا کند، از یک سو به اعدام و دستگیری گسترده اقدام کرده و از سوی دیگر به دنبال پراکندن گرد ناامیدی است تا شاید در این دوگانه ترس و یأس جامعه چند روزی بیشتر زنده بماند.
تلاشی تکراری که نه در ۷۸، نه در ۸۸ و نه در ۹۶ و ۹۸ نتوانست مانع قیام بعدی باشد و این بار نیز گریزی از قیام آتی نیست، قیامی که به زودی فرا می‌رسد.
دانشجویان سال گذشته نشان دادند که بخش مهمی از قیام و تحولات پس از آن هستند. امروز نیز به عنوان یک قشر جوان و آگاه می‌توانند پایان بخش تردیدها باشند.
تردیدهایی مثل «اینا برن کی بیاد» که بی پایه و بنیاد است. زیرا اصلا بنا نیست که «کسی» بیاید و بناست که حکومت دیکتاتوری در هر شکل آن چه شاه چه شیخ یک‌بار برای همیشه پایان یابد و یک جمهوری واقعی و جمهوری دموکراتیک جایگزین آن شود.
همین پتانسیل و نقش تأثیرگذار دانشجویان است که مایه هراس حکومت شده و تیغ سرکوب را علیه دانشجویان و اساتید تیزتر کرده است.
شب در تلاش بیهوده، خورشید پنهان می‌کند
انجم ولی آوازه خوان امید فردا می‌دهد
آتش بزن در قلب شب، گویی تویی کابوس شب
«اهریمن تردید را از جان خود تبعید کن»
امیرحسین مرادی و علی یونسی
آذر۱۴۰۲»
علی یونسی دانشجوی مهندسی کامپیوتر و امیرحسین مرادی دانشجوی فیزیک، دو دانشجوی نخبه دانشگاه صنعتی شریف روز ۲۲ فروردین ماه ۹۹، توسط مأموران اطلاعات بدون ارائه حکم قضایی بازداشت شدند. بازداشت آنها با ضرب و شتم همراه بود. این دو دانشجو سپس به سلولهای انفرادی ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند.
ماموران شامگاه جمعه ۲۲ فروردین ماه پس از تفتیش منازل و بدون ارائه حکم قضایی این دوفعال دانشجویی را همراه با ضرب و شتم شدید بازداشت کردند بطوریکه در هنگام یورش ۱۲ مامور سپاه پاسداران به خانه علی یونسی، در ضرب و شتم وحشیانه پیشانی او را شکافتند.
امیرحسین مرادی، برنده مدال نقره المپیاد نجوم کشوری سال ۹۶ و علی یونسی، برنده مدال نقره المپیاد نجوم کشوری سال ۹۵ و مدال طلای المپیاد نجوم سال ۹۶ است. همچنین، علی یونسی با کسب مدال طلا در دوازدهمین المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک که در چین برگزار شد، برای ایران افتخار آفریده است.
عفو بین الملل روز دوشنبه اول آذر ۱۴۰۰، با انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به قضاییه ایران نسبت به خطر اعدام دو دانشجوی نخبه علی یونسی و امیرحسین مرادی هشدار داده و خواستار آزادی فوری آنها شد.
در نهایت این دو دانشجوی نخبه زندانی سیاسی، در تاریخ ۵ تیر ۱۴۰۱، پس از ۸۰۸ روز نگهداری در بندهای دربسته و سلولهای انفرادی زندان اوین، با احکام سنگین ۱۶ سال حبس، به بندهای عمومی اوین منتقل شدند.
علی یونسی همراه با پدرش میریوسف یونسی هم اکنون در زندان اوین محبوس هستند. میریوسف یونسی در جریان تظاهرات سراسری بازداشت و با وجود گذشت چند ماه همچنان بلاتکلیف است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر