علیمحمد پریسایی روز ۱۲ آذر ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. ماموران امنیتی هنگام بازداشت وی با ۶خودرو مملو از افراد لباس شخصی نقابدار به محل سکونت وی حمله کرده و پس از بازداشت وی شروع به تیراندازیهای گسترده کردند که باعث وحشت ساکنان منازل آن محله شده بود.
ماموران امنیتی جرم وی را لیدری اعتراضات در استان کهگیلویه و بویراحمد عنوان کردهاند. این درحالی است که وی اتهامات را از ابتدا دستگیری رد کرده بود.
شکنجههای غیر انسانی برای گرفتن اعترافات اجباری
ماموران وزارت اطلاعات علیمحمد پریسایی را به شدت زیر شکنجه برده تا وی را مجبور به اعترافات اجباری کنند. وی در ملاقات با خانوادهاش گفته بود: «در چهار روز نخست بازداشـت، با کتک و شلاق زدن، فحش و… کاری با من کردند که باور نمیکردم انسانی با انسان دیگر چنین کند. تا حدی که پس از آن تا چند روز همبندیهایم روی دست جابهجایم میکردند. آنجا فهمیدم آدم دیگر نباید در زندگی رحمی داشته باشد و حس انسانیتم از دستم رفت.»
پس از بازداشـت علیمحمد پریسایی در آذرماه ۱۴۰۱ کوئن متسو نماینده پارلمان از بلژیک کفالت سیاسی وی را که در خطر دریافت حکم اعدام است را به عهده گرفته است.
علیمحمد پریسایی در تاریخ ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ با قرار تامین از زندان آزاد شده بود اما در تاریخ ۲۰ شهریور ۱۴۰۲ مجددا دستگیر شده و پس از چندی از زندان دهدشت به یاسوج منتقل شده است. از آن تاریخ تاکنون وی در بلاتکلیفی بسر میبرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر