آرمیتا گراوند صبح روز یکشنبه ۹ مهر ۱۴۰۲ پس از ورود به مترو در ایستگاه میدان شهدای تهران بیهوش شد. به گفته شاهدان صحنه وی در درگیری با ماموران حجاب‌بان تعادل خود را از دست داده و سرش به سکوی لبه قطار برخورد می‌کند. پس از انتقال به بیمارستان مشخص شد که وی دچار ضایعه جدی مغزی شده بود که به مرگ وی منجر شد.
سران حکومت در هراس از انفجار خشم مردم و از سرگیری تظاهرات چندین هفته است که تلاش می‌کند این موضوع را پنهان کند. ماموران امنیتی پس از انتقال آرمیتا گراوند به بیمارستان فجر ارتش، خبرنگاری را که برای تهیه گزارش به آنجا رفته بود را هم برای مدتی دستگیر کرد.
روزنامه گاردین در گفتگو با ۲شاهد عینی اعلام کرد که یک مامور حجاب‌بان آرمیتا را به شدت هل داده و باعث زمین خوردن وی شده است.
در این ۲۸ روز، خانواده و دوستان وی از جانب مأموران اطلاعاتی به‌شدت تهدید شدند که مطلقا درباره آنچه که دیده بودند، اجازه صحبت ندارند. خانواده این دختر دانش آموز ۱۷ ساله، حتی از ملاقات روزانه در بیمارستان با فرزندشان محروم بودند
در یک اقدام ضدانسانی سران حکومت چندین نوبت پدر، مادر و دوستان آرمیتا را جلوی دروبین آورند تا به اجبار علت حادثه را بیهوش شدن و به زمین افتادن وی بدلیل افت فشار خون عنوان کنند.
در این مدت، سران حکومت با استفاده از جنگ در غزه تلاش کردند این جنایت را سرپوش گذاشته و اعلام زمان مرگ وی را عملا چند روز پنهان کردند. هراس سران حکومت از بالاگرفتن اعتراضات مانند مرگ مهسا امینی است که به سلسله تظاهرات پاییز و زمستان ۱۴۰۱ انجامید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر